Hið „óhagstæða alþjóðlega samhengi“ hefur gert það að verkum 2030 markmið fyrir sjálfbæra þróunarmarkmið Sameinuðu þjóðanna (SDG) óframkvæmanlegt, samkvæmt skýrslu SÞ. Þrátt fyrir að töluverður árangur hafi náðst í öllum 17 markmiðunum er hann „ójafn og ófullnægjandi“ milli landa og flokka og mun ekki nást að fullu fyrr en árið 2062.
Framvinduskýrslan var gefin út á blaðamannafundi 15. febrúar á FErlendir fréttaritaraklúbbur Tælands (FCCT) ávarpaði Rachel Beavan, forstöðumaður tölfræðisviðs Efnahags- og félagsmálanefnd Sameinuðu þjóðanna fyrir Asíu-Kyrrahaf (ESCAP), og Lin Yang, aðstoðarframkvæmdastjóri áætlana, ESCAP. Þar sem 15 ára tímarammi SDG er nýkominn inn í seinni hluta þess, býður skýrslan upp á yfirgripsmikla greiningu á núverandi ástandi, studd af mælivísum eftir löndum og flokkum.
Efnahags- og félagsmálanefnd Sameinuðu þjóðanna fyrir Asíu og Kyrrahaf er helsta löggjafarstofnun ESCAP og heyrir undir efnahags- og félagsmálaráðið (ECOSOC). Það er vettvangur fyrir allar ríkisstjórnir svæðisins til að endurskoða og ræða efnahags- og félagsmál og efla svæðisbundið samstarf.
Gluggar tækifærisins
Ítarleg könnun á skýrslunni sýnir skýr tækifæri fyrir ferða- og ferðaþjónustu Asíu- og Kyrrahafsiðnaðarins til að tvöfalda viðleitni til að mæta að minnsta kosti tveimur af SDG (5 og 16) sem standa frammi fyrir „gagnaskorti“ áskorunum.
Í formála sínum að skýrslunni segir frú Armida Salsiah Alisjahbana, aðstoðarframkvæmdastjóri SÞ og framkvæmdastjóri ESCAP, að svæðið sé „á mikilvægum tímamótum“. Hún segir: „Framfarir í átt að SDG eru enn misjafnar og ófullnægjandi á svæðinu.
Það er ógnvekjandi að ekkert af 17 SDG er á réttri leið til að nást fyrir 2030 frestinn.
Þróun bendir til þess að á núverandi hraða muni svæðið ekki ná öllum 17 SDGs fyrir 2062 - sem markar verulega 32 ára seinkun. Þótt jákvæð skref hafi verið tekin til að draga úr fátækt og styðja við sjálfbæran iðnað, nýsköpun og innviði á svæðinu, þá eru þau ófullnægjandi til að ná markmiðum 1 og 9 fyrir árið 2030. Þetta undirstrikar verulegan skort svæðisins í að uppfylla vonir 2030 dagskrárinnar og merki afturför á sumum mikilvægum sviðum."
Af hverju eru markmiðin ofviða?
Í skýrslunni segir: „Óhagstætt alþjóðlegt samhengi stuðlar án efa að þessum hægu framförum. COVID-19 heimsfaraldurinn hefur umbylt lífum og ýtt milljónum út í fátækt. Það hefur haft umtalsverðar félagslegar, efnahagslegar og umhverfislegar afleiðingar sem smám saman endurspeglast í gögnunum. Áframhaldandi kreppur og átök, bæði innan og utan svæðisins, hafa truflað alþjóðlegar aðfangakeðjur, ýtt undir verðbólgu og skapað óvissu. Þeir hafa stuðlað að óstöðugleika matvæla- og hrávöruverðs og takmarkaðs fjármálaumhverfis.
Svæðið þarf að halda sínu striki
Engu að síður segir í skýrslunni að svæðið þurfi að halda brautinni og efla viðleitni til að ná markmiðunum.
Þar segir: „Þrátt fyrir þessar áskoranir og jafnvel þó framfarir á svæðinu séu verulega á eftir áætlun, þá er framtíðarsýnin sem sett er fram í 2030 dagskránni jafn viðeigandi í dag og hún var árið 2015. 17 SDGs halda áfram að veita yfirgripsmikinn ramma fyrir hina djörfu, umbreytandi aðgerða sem þarf til að byggja upp grænni, sanngjarnari og betri heim fyrir 2030.
Að hraða framförum í átt að markmiðunum er að verða sífellt brýnni, miðað við þær tilvistaráskoranir sem svæðið stendur frammi fyrir á félagslegum, efnahagslegum og umhverfislegum sviðum þróunar. Þessi skýrsla varpar ljósi á svæði þar sem hagsmunaaðilar þurfa að beina brýnum aðgerðum til að tryggja að ekkert markmið, ekkert land og enginn maður sé skilinn eftir.“
Skyndimynd af framfarir SDG og heildarframmistöðu svæðisins sýnir:
- Jákvæð skref hafa verið stigin í átt að því að útrýma fátækt (markmið 1) og efla sjálfbæran iðnað, nýsköpun og innviði (markmið 9). Þetta eru markmiðin sem hafa náð mestum árangri síðan 2015, en árangur þeirra er ófullnægjandi til að ná markmiðunum fyrir árið 2030. Framfarir í átt að markmiði 1 skýrast að hluta til af jákvæðum aðgerðum til að lyfta fólki út úr sárri fátækt (skilgreint sem að lifa á minna en $2.15 á dag) ) og draga úr hlutfalli fólks sem býr undir landsskilgreindum fátæktarmörkum. Opinber alþjóðlegur stuðningur við innviði og bætt aðgengi að upplýsinga- og fjarskiptatækni hefur stuðlað að framförum í átt að markmiði 9.
- Nokkrar framfarir hafa náðst í átt að hungri (markmið 2), góðri heilsu og vellíðan (markmið 3), hagkvæmri og hreinni orku (markmið 7) og minnkað ójöfnuð (markmið 10).
- Brýna aðgerða er þörf til að bæta aðgengi að mannsæmandi vinnu til að styðja við hagvöxt (markmið 8) og flýta fyrir framförum í átt að ábyrgri neyslu og framleiðslu (markmið 12). Einnig er þörf á aðgerðum til að vernda líf neðansjávar (markmið 14) og líf á landi (markmið 15) og til að efla samstarf um markmiðin (markmið 17). Það er á þessum sviðum þar sem minnst hefur náðst framfarir síðan 2015.
- Framfarir í átt að gæðamenntun fyrir alla (markmið 4) eru líka mjög hægar og bilið í jöfnum aðgangi að menntun er að aukast á svæðinu.
- Loftslagsaðgerðir (Markmið 13) hafa haldið áfram að dragast aftur úr og aðgerðir til að snúa þessari þróun við hafa orðið sífellt brýnni. Svæðið er enn bæði fórnarlamb og stór drifkraftur loftslagsbreytinga. Hitastig á svæðinu hækkar hraðar en meðaltalið á heimsvísu. Öfgafullir, ófyrirsjáanlegir veðuratburðir og náttúruvár halda áfram að verða tíðari og ákafari. Sex af þeim löndum sem verst hafa orðið úti eru í Asíu og Kyrrahafi, en svæðið heldur áfram að standa undir meira en helmingi af losun gróðurhúsalofttegunda á heimsvísu, sem að stórum hluta er knúin áfram af kolabrennslu.
Ein helsta áskorunin við mat á framförum í átt að SDGs er skortur á fullnægjandi þróunargögnum, segir í skýrslunni.
National SDG rekja spor einhvers
Sameinuðu þjóðirnar hafa National SDG tracker sem gerir löndum kleift að bæta við gögnum sínum, slá inn landsmarkmið og sjá framfarir á landsvísu í SDGs. Framfarir á hverju SDG eru mældar með undirmengi 231 vísbendinga, en í skýrslunni segir að aðeins 133 búi yfir fullnægjandi gögnum til að meta svæðisbundnar framfarir. Í ESCAP aðildarríkjunum og tengdum meðlimum eru að meðaltali aðeins 52 prósent vísanna með tvö eða fleiri gagnapunkta á meðan meira en þriðjungur vísanna skortir gögn að öllu leyti.
Tvö af þeim sviðum sem skortir mest á gögnum skipta beint máli fyrir ferðaþjónustu: Markmið 5 (þar sem ferðaþjónusta stendur sig einstaklega vel) og Markmið 16 (sem ferðaþjónusta getur lagt mikið af mörkum til).
Um markmið 5 segir í skýrslunni: „Þrátt fyrir almennar framfarir í hlutfalli nemenda í skóla, standa konur og stúlkur frammi fyrir töluverðum áskorunum þegar kemur að aðgangi að menntun og atvinnutækifærum. Þeir eru með lægri innritunartíðni og glíma við læsi. Ungar konur eiga einnig í erfiðleikum með að komast á vinnumarkaði, sem leiðir til aukins atvinnuleysis ungs fólks.“ Það bætir við, "Á heildina litið benda vísbendingar til þess að mismunun sem konur og stúlkur standa frammi fyrir sé áfram stór orsök ójafnaðar á meðan karlar standa frammi fyrir heilsu- og persónulegum áskorunum."
Um markmið 16 er í skýrslunni minnst á mikilvægi spillingar, glæpa, ofbeldis, friðar, réttlætis og mannréttinda. Það segir að markmiðin standi frammi fyrir „gagnaskorti“ sem tengjast mælivísum. „Þó að ákveðnum vísbendingum hafi fækkað, eins og tíðni morða, verður svæðið að takast á við fjölgun íbúa á flótta innanlands á sama tíma og berjast gegn mútum, spillingu og mansali. Til að tryggja öllum aðgengi að dómstólum þarf að gera meira til að koma á lagaramma án mismununar. Þetta krefst þess að allir samfélagshópar, sérstaklega konur og unglingar, taki virkan þátt í ákvarðanatöku.“
Í skýrslunni er að finna yfirgripsmikinn gátlista sem einstök ferða- og ferðaþjónustufyrirtæki geta greint framlög sín út frá. Ein athugun er augljóst ójafnvægi í því hvernig Ferðaþjónusta og ferðaþjónusta í heild sinni hefur tekið á SDGs. Allt of mikil athygli hefur verið lögð á SDG sem tengjast umhverfi, framleiðslu, neyslu og tækni, og nánast engin að félagslegum, efnahagslegum og menningartengdum markmiðum.
Ábyrgð á ferða- og ferðaþjónustu
HVAÐ Á AÐ TAKA ÚR ÞESSARI GREIN:
- Þar segir: „Þrátt fyrir þessar áskoranir og jafnvel þó að framfarir á svæðinu séu verulega á eftir áætlun, er framtíðarsýnin sem sett er fram í 2030 dagskránni áfram jafn viðeigandi í dag og hún var árið 2015.
- Efnahags- og félagsmálanefnd Sameinuðu þjóðanna fyrir Asíu og Kyrrahaf er helsta löggjafarstofnun ESCAP og heyrir undir efnahags- og félagsmálaráðið (ECOSOC).
- Það er vettvangur fyrir allar ríkisstjórnir svæðisins til að endurskoða og ræða efnahags- og félagsmál og efla svæðisbundið samstarf.